Hallo allemaal!

Ppfff er is nog niet zoveel tijd voorbij gegaan, maar ik heb ontzettend veel gedaan en beleefd. Waar zal ik eens beginnen???

WWWHHHAAAAAA!!!!!! Ik ben in Indonesië!!!!

Sorry, moest ik even kwijt! Ik vind het namelijk zo ontzettend gaaf en spannend allemaal! Het stond helemaal niet op de planning om naar Indonesië te gaan en nu zit ik op Bali! Is toch niet te geloven?! Maar even terug naar het begin...

Koh Tao

Ik was in Koh Tao dus begonnen met mijn Advanced Open Water. En jullie denken natuurlijk dat ik hier op een eiland als Koh Tao alleen maar zit te luieren en te zuipen, maar niks is minder waar (op het laatste na dan ;-))!! Tijdens de duikcursussen heb je huiswerk: je moet hoofdstukken uit het boek lezen en opdrachten maken. Natuurlijk duik je ook, maar als klap op de vuurpijl krijg je een examen. Dus het was hard werken! Maar meteen ook super gaaf! Het was echt 1 van de beste weken van mijn gehele reis en ik was dan ook onbezorgd gelukkig! De eerste dag heb ik de onderdelen Underwater Naturalist met fotografie en Peak Performance Buoyancy gedaan. Bij het eerste onderdeel leer je over de planten en dieren en hun gedrag. Bij het tweede onderdeel leer je vaardigheden om een goede controle te krijgen over je drijfvermogen onder water. Want tijdens het duiken zweef je in het water en hoef je niet te zwemmen, alleen als je vooruit wilt. Naast verschillende oefeningen onder water kon ik ook veel zien en genieten van alle visjes. In de middag was ik vrij en ben ik de locale dierenkliniek gaan bezoeken. Het is mogelijk om hier vrijwilligerswerk te doen, maar op het moment dat ik aankwam was er niks te doen helaas. Ik heb daarna het toeristische deel van Koh Tao bezocht en heb 's avonds op z'n Thais zitten bbqen. Toen ik terug liep naar het resort kreeg ik een lift, dat is de instelling in Koh Tao! Die avond heb ik de bar ontlopen, want de dag ervoor was het te gezellig en na 1 biertje kan ik geen nee meer zeggen en blijf ik hangen. Dus toen ik terug kwam heb ik nog even een hoofdstuk gelezen voor de volgende dag en ben ik gaan slapen. De dag erop was het tijd voor de Deep Dive en de titel verklaard het al, we gingen tot een diepte van 30 meter duiken. Het kan zijn dat je onder de 25 meter last krijgt van stikstofnarcose; de stikstof heeft een narcotiserende werking en je kunt daardoor ongepast gedrag gaan vertonen, een beetje zoals wanneer je dronken bent. Dit kan erg onveilig zijn onder water. Maar gelukkig had ik hier geen last van, ik zag niet dubbel en ging mijn lucht niet delen met de vissen! Wat ook leuk was, was dat de duikinstructeur een rauw ei mee had genomen en op 30 meter diepte brak hij het ei open. De dooier blijft door de druk onder water intact en we hebben dooier-tennis gespeeld. Hierna was het tijd voor de Navigation Dive, waarbij ik leerde om onder water te navigeren met behulp van een kompas. Soms toch iets lastiger dan ik dacht... En 's avonds stond er een Night Dive gepland. Iedereen heeft dan een lamp en het is dus echt pikkedonker. Maar ik vond het niet eng, het was super tof! 's Nachts is het heel anders dan overdag, omdat de koralen open gaan staan, je sommige vissen ziet slapen en gewoon hele andere vissen ziet. Zo scheen ik even links van me en op nog geen 2 meter afstand zwom er een gigantische barracuda! Ik schrok me rot, dat beest keek echt gemeen en was wel 2 meter lang! De duikinstructeur had al gezegd dat ze op het licht afkomen, omdat het licht kleinere vissen aantrekt die hun prooi zijn. Zelf houden de barracuda's niet van licht, dus toen ik snel mijn lamp ergens anders op richtte, kon ik hem later ook niet meer vinden. Terug op de boot stond er een biertje voor me klaar als afsluiting van mijn cursus. En terug op het resort was het tijd voor een feestje, want er waren 3 mensen divemaster geworden en dat werd gevierd met een zogenaamde ‘snorkeltest'. De drie gelukshebbers moesten door een snorkel een bucket alcohol leegdrinken, maar het gemene is dat iedereen wat van zijn of haar drankje in de bucket mag gooien en er is zelfs wat mayonaise en tabascosaus ingegooid. Ze waren hierna dan ook behoorlijk van de kaart. Ook bij mij en Esmee, een Nederlands meisje dat er zat, zat de stemming er goed in en het was een succesvolle en gekke avond! De dag erop moest ik de cursus ‘Eerste hulp bij ongevallen' doen, ik ben nu dus gekwalificeerd om mensen te reanimeren. Het was een hilarische cursus, waarbij ik op een dummy mond-op-mond beademing en hartmassage moest toepassen. Tegen de middag was ik klaar met de cursus en toen moest ik snel snel wat eten, shoppen en mezelf klaarmaken voor de Full Moon.

Full Moon

's Middags pakten Esmee, Jonna (Zweeds meisje) en ik de boot naar Koh Phangan. Ik had in Sapa nog 2 Zweedse meisje leren kennen, maar het was er niet van gekomen om concrete afspraken te maken om elkaar daar te treffen. Maar alsof het zo moest zijn, kwamen we ze 's middags tegen en z'n we met z'n alle naar het feest gegaan. Over het gehele strand staan barretjes en kleine tentjes die buckets verkopen. Bij de barretjes worden vuurshows gegeven en daar hebben we in het begin even naar staan kijken; even opwarmen, een bucket leegdrinken en in de stemming komen. Nou dat duurde niet lang, een half uur later stonden we op het podium te dansen en gingen we helemaal los! De rest van de avond hebben we zo wat verschillende barretjes bezocht en zijn we uit ons dak gegaan. Helaas raakte we op een gegeven moment de 2 Zweedse meiden kwijt, maar dat mocht de pret niet drukken, want al gauw kregen we gezelschap van 2 Australische meiden. Ik kan het niet allemaal beschrijven, ook omdat ik door de overmaat aan alcohol een deel ben vergeten, maar het was een uitzonderlijk goed feestje! Rond een uur of 5 zijn we even op een wat rustiger gedeelte gaan zitten en omdat Jonna met een saaie kerel aan het praten was, zijn Esmee en ik in slaap gevallen. Ja gewoon op het strand! We werden wakker toen de zon op kwam en hebben hierna nog even een half uurtje onze ogen gesloten. Toen we wakker werden en weer verder wilden gaan, waren Esmee haar slippers gestolen. Het hele strand ligt bezaaid met slippers en het is dus gratis shoppen. We hebben dan ook een heleboel slippers verzameld en konden zo een leuk paar samenstellen. We hebben de kaartjes voor de boot terug opgehaald en hebben nog even genoten van het feestje, maar om 8 uur moesten we dan toch echt terug naar Koh Tao. En het feest was nog steeds in volle gang. Als verklaring voor de foto's: er staan ook overal tentjes waar je jezelf met neon verf kunt laten beschilderen en we hadden zelf een potje oranje verf gevonden, dus op de foto's zie je het resultaat! Verder hadden Esmee en ik een soort wedstrijd wie de meeste kettingen kon verzamelen. Esmee was hier duidelijk beter in en trok bij elke jongen die ze tegenkwam de ketting van zijn nek. Ik kan nog wel even doorgaan over alle belevenissen, maar jullie begrijpen dat het once in a lifetime ervaring was die ik nooit zal vergeten.

Koh Tao

Terug op Koh Tao hebben we ons even opgefrist en hebben we samen geluncht. Ik moest op internet zijn om wat uit te zoeken over de andere duiklocaties, maar hierna konden we alle 3 onze ogen niet meer open houden. En aangezien Jonna en Esmee zonder accommodatie zaten, heb ik aangeboden dat ze bij mij mochten slapen. Dus zo lag ik naast 2 meiden in een 2-persoonsbedje. Rond etenstijd hadden we de wekker gezet en na het avondeten hebben we ons naar de bar begeven. Na 1 biertje voelde ik me als herboren en het was dan ook lastig om niet mee op stap te gaan. Dit keer was ik verstandig, want de dag erop begon de Rescue Diver cursus en we moeten elke dag al om 07.20 klaar staan. Ik zei toch dat het geen vakantie was!

In de ochtend moest ik, samen met Yoann en Laura, eerst een dvd kijken waarin de belangrijkste punten van de cursus worden besproken. Dit was erg saai! Na de lunch was het dan tijd om wat we geleerd en besproken hadden met de duikinstructrice toe te passen in het water. Zo leerden we hoe een duiker in paniek te benaderen en te helpen, hoe een vermoeide duiker naar de boot of de kant te slepen, hoe een bewusteloze duiker onder water naar de oppervlakte te brengen en hoe deze op de boot te krijgen. Hilarisch was dat er 3 divemasters bij ons waren en die sprongen op elk onverwachts moment het water in en speelde alsof ze verdronken. Aan ons de taak om ze te redden. Het was een erg leuke en leerzame middag, maar ook erg vermoeiend. 's Middags hadden Jonna en ik al afscheid genomen van Esmee, maar Jonna bleef nog een nachtje slapen. Die avond was er een ‘quiz night', waarbij er vele onmogelijke vragen werden gesteld. Jonna en ik waren te laat voor de inschrijving, maar dat was misschien maar goed ook, want makkelijk was het niet! Wel weer een erg gezellige avond. De volgende ochtend gingen we in het klaslokaal weer de stof doornemen en het examen maken, wat ik natuurlijk met een goed resultaat heb afgesloten. En 's middags gingen we het water weer in, dit keer om zoekpatronen onder water te oefenen en hoe je buddy te helpen met algemene problemen. Op het einde werd er een scenario in spel gezet: 2 divemasters hadden zich ergens in het water ‘verstopt' en waren dus zogenaamd vermist. Aan ons de taak om ze te zoeken. Al gauw had ik 1 van de ‘vermiste duikers' gevonden en hij was bewusteloos. Ik heb hem naar het oppervlak gebracht en aangezien hij niet ademende, moest ik hem dus beademen terwijl ik hem ondertussen naar de boot sleepte. Ook was ik ondertussen bezig om zijn en mijn eigen uitrusting los te maken, zodat bij de boot aangekomen ik hem omhoog kon tillen. Dat viel dus niet mee, het was een grote Australische kerel en dan vanuit het water een trapje op... Maar het is me gelukt en aan boord moest ik hem dan reanimeren met behulp van hartmassage. En wonder boven wonder kwam hij weer tot leven! Toch fijn dat ik een leven heb gered haha! Die middag had ik ook afscheid moeten nemen van Jonna, maar er waren leuke en lieve mensen genoeg en het was tijd voor een feestje. We zijn met een groep op stap gegaan en het was erg laat geworden. Gelukkig kon ik de volgende dag uitslapen. Die dag heb ik een hele tijd op internet gezeten om een vlucht naar Bali te boeken en wat informatie en een duikschool te vinden. Ik heb in Koh Tao echt een super leuke tijd gehad, maar het duiken was niet helemaal wat ik ervan verwachtte. In mijn planning stond om naar de westkust van Thailand te gaan om daar onder andere de Similan Islands te bezoeken om te duiken, maar deze waren sinds half mei gesloten voor publiek. En het regende voor de rest aan de westkust, dus daar gingen mijn plannen om te duiken en te zonnen. Na wat gesprekken met verschillende mensen, heb ik besloten om naar Bali te gaan want het duiken schijnt hier heel goed te zijn (en dat is het ook!). Die middag moest ik nog wat opdrachten, die ik nog niet had gemaakt in het boek, maken en inleveren. En 's avonds werd ik weer opgehaald om wat mee te gaan drinken. Deze avond maar op tijd naar bed gegaan... Mijn laatste ochtend in Koh Tao heb ik besteed aan shoppen en afscheid nemen van alle lieve mensen bij Buddha View.

Bangkok

In de middag zat ik alweer op de ferry naar het vaste land, waarna ik met de bus naar Bangkok ging. Ik kwam daar om 04.00 aan en kon gelukkig al snel een slaapplaats vinden. Nog even een uurtje opblijven, want mijn lieve moeder was jarig en na een fijn telefoongesprek ben ik heerlijk in slaap gevallen. Veel van Bangkok heb ik niet gezien, want ik heb uren zitten kloten in het internetcafé in een poging om een ticket terug naar Nederland te boeken. Maar gelukkig had ik nog wel tijd om Bangkok leeg te kopen en dat is dan ook goed gelukt! Na een biertje op het terras op Khao San Road, liep ik terug naar mijn hotel om alle inkopen te droppen en me op te frissen. En toen barste het plotseling los, een ware regenbui! Naast mijn hotel zat een klein restaurantje en ik ben daar maar even gaan zitten om wat te eten. Het zag er niet naar uit dat het snel op zou houden en ik had geen zin om terug te lopen door de regen, ik wilde namelijk terug naar Khao San Road om daar wat te eten en het nachtleven te beleven. Maar het zat me 100% mee! In dat restaurantje zat een grote groep Israëlische jongens en een paar Thaise meiden, waar ik al snel mee aan de praat raakte. Zo had ik onverwachts een geweldig leuke avond. Om half 1 ben ik naar mijn kamer gegaan en heb ik tot 2 uur even kunnen liggen, maar het was toen toch echt tijd om naar het vliegveld te gaan want mijn vlucht vertrok om 06.15.

Bali, Indonesië

Om 11.30 kwam ik aan in Bali en ik stond zo te stuiteren, dat ik al bijna buiten stond zonder mijn bagage haha! Gelukkig mocht ik terug om mijn backpack van de band te halen... Buiten aangekomen was het even zoeken, maar daar was de chauffeur van de duikschool dan. Het was nog 3 uur rijden naar de duikschool en ik heb lekker op de achterbank gelegen. Ook omdat ik na een half uur al helemaal moe van de chauffeur werd, die met zijn gebrekkige Engels me toch probeerde te versieren. Tegen het eind van de middag kwam ik dus aan bij de duikschool en was ik enigszins verrast door het aanblik hiervan. In Koh Tao was alles erg goed georganiseerd en hier leek het op het eerste gezicht een zooitje ongeregeld. De eigenaar Florian is een relaxte kerel die zich nergens druk om maakt. Ik kreeg een kamer en hij legde uit dat ik gebruik mocht maken van de keuken en koelkast. Er was hier dus niet als in Koh Tao een gezellig barretje en restaurantje. Ik ben eerst nog even op bed gaan liggen en toen ik 's avonds even een kijkje kwam nemen, werd de bbq aangestoken en gingen we met z'n alle eten. Een mooie gelegenheid om iedereen een beetje te leren kennen. Toen ik vroeg wanneer ik kon duiken, kreeg ik het antwoord: wanneer en waar je maar wilt. Hij maakt hem allemaal niks uit haha! Even wennen die relaxte mentaliteit, maar alles pakt erg goed uit tot nu toe. De eerste dag leek het me verstandig om, na al dat reizen en 2 gebroken nachten, maar even een rustdagje te nemen. Helaas toen ik op onderzoek uitging, bleek dat het plaatsje Tulamben waar ik nu dus ben, maar uit 1 straat te bestaan waar niks te doen is. Het strand bestaat uit zwart vulkanisch zand met zwarte stenen overal, dus lekker op het strand relaxen kon ook al niet. Even dacht ik: ‘wat doe ik hier? Als het duiken maar goed is!'. Maar de volgende dag stonden en 3 duiken en een nachtduik gepland en het was subliem! Hier in de kust ligt een wrak en het is super gaaf om daar te duiken. Ik zie hier 1000x meer dan op Koh Tao, het water is helderder, er zijn veel meer koralen en vissen. Alles wat je in de film Nemo ziet, heb ik al vaak langs zien komen. Er zijn hier op enkele minuten afstand meerder duiklocaties en allemaal zijn ze verschillend en divers. Ik zal jullie niet lastig vallen met wat ik allemaal heb gezien, maar gisteren heb ik 3 duiken gedaan en jawel ik heb 3 black tip reef sharks gezien! En 1 zelfs van heel dicht bij! De adrenaline ging door mijn lichaam en ik was zo blij! Door mijn enthousiasme was ik ook geen seconde bang, ik vond het alleen maar kei gaaf! Vandaag heb ik het wat rustiger aan gedaan, eerst uitgeslapen en ik heb 's middags 1 duik gedaan. En dan ga ik morgen met de duikschool naar Menjangan Island, waar we 2 dagen blijven en 6 duiken gaan doen. Hier zijn pygmee zeepaardjes te zien en ik hoop dan ook dat we er 1 of 2 zien... Duimen jullie voor me!

Voor de rest heb ik in de planning om naar de Gili eilanden te gaan. Dat is iets toeristischer en er schijnen hier mooie stranden te zijn. Ik ben wel toe aan een beetje luieren en bakken op het strand! Verder zal ik daar waarschijnlijk ook nog gaan duiken. En dan wil ik nog met een liveaboard naar Komodo. Ik zal dan enkele dagen op een boot leven en vanaf de boot duiken maken en de Komodo varaan op het eiland een bezoekje brengen. Daarna heb ik nog niet echt plannen, sowieso terug naar Bali en dan afhankelijk van hoeveel geld ik nog heb nog wat duiken of misschien wel een surflesje! Doe eens gek! En dan is mijn tijd hier op en is het tijd om naar huis te komen! Lieve vrienden en familie, ik heb jullie gemist en vind het ondertussen ook wel fijn om naar huis te komen en jullie weer te zien!

Liefs xxx

Ps. Ik zit nu in een andere tijdzone en het is hier 6 uur later dan bij jullie.

Ps2. In dit dorp heb ik geen Indonesische SIM-kaart kunnen kopen, maar zodra ik dat doe, laat ik jullie mijn nieuwe nummer weten. Mijn Nederlandse mobiele nummer is vanaf deze maand weer geactiveerd, dus voorlopig ben ik daarop te bereiken. Verwacht niet teveel terug, want dat is veel te duur voor mij haha!