Dag lieve vrienden en familie!

Zoals de meeste wel weten heb ik Vietnam achter me gelaten en ben ik nu op Koh Tao, een eilandje aan de oostkust van Thailand. En het leven is hier heerlijk! Daar zo meer over, eerst maar eens vertellen wat ik in Vietnam nog allemaal heb meegemaakt.

Hanoi - Cuc Phuong National Park

Mijn eerste 2 dagen in Hanoi had ik dus niet zoveel uitgevoerd en ook de derde dag had ik geen zin om de stad te gaan bekijken. Ik ben een beetje uitgekeken ondertussen. Aangezien ik naar het Cuc Phuong National Park wilde, heb ik een buskaartje naar Ninh Binh gekocht en werd ik om 18.00 opgehaald. Drie uur later stond ik in Ninh Binh en heb ik een hotelletje gevonden. Het was een klein stadje en er was dan verder ook niks te doen. De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan om mijn vertrekt naar het park te regelen. De receptionist van een ander hotel, bood aan om mij achterop zijn scooter naar het park te brengen, natuurlijk wel tegen betaling. Aangezien er geen openbaar vervoer naar het park was, was dit mijn beste optie. Heel gemakkelijk zat het niet: 2 mensen op 1 scooter en mijn backpack achterop gebonden, maar de omgeving waar we doorheen reden was super mooi. 's Middags kwam ik in het park aan en heb ik een programma voor mezelf samengesteld. Die dag zou ik het apen-opvang centrum en schildpadden centrum bezoeken en aan het begin van het park overnachten. De volgende dag, nadat ik me verslapen, ging ik 20 kilometer bergopwaarts mountainbiken. Dit was super zwaar, maar wel gaaf! Halverwege een stop gemaakt om de ‘grot van de prehistorische man' te bekijken en weer verder. Soms was de helling alleen meer dan 10% en dan moest ik toch echt afstappen en de berg op lopen. Ik was redelijk gesloopt kan ik je wel vertellen! Maar goed, na de lunch stond een trekking op het programma van zo'n 7 kilometer. Lijkt niet zoveel, maar dat is het wel als je de berg op moet klimmen en er ook weer vanaf moet. Heb er net iets minder dan 2 uur over gedaan. Na de nodige douche, heb ik gegeten in het plaatselijke restaurantje en wat gekletst met een Frans koppel. Ik was blij dat ze er waren, want er was verder niks te doen. Van 18.00 tot 22.00 is er stroom, maar daarna is het donker... Dus op tijd gaan slapen, want de derde dag stond een trekking met een gids op het programma. We zouden ongeveer 16 kilometer lopen. Ik moet zeggen dat dit 1 van de moeilijkste trekkingen was die ik tot nu toe heb gedaan. Ten eerste is het ontzettend vochtig in de jungle, hierdoor zweet je super veel en zijn je kleren binnen de kortste tijd helemaal doorweekt. Verder was de weg die we moesten nemen erg lastig, ik moest veel over scherpe, gladde rotsen klauteren. Maar bij aankomst van de homestay en het uitzicht over de mooie vallei vol rijstvelden, was ik de hele reis alweer vergeten. Die avond werd er een feestmaal geserveerd en heb ik samen met de familie en gids gegeten. Ook werd er een fles rijstwijn, voor mij, de gids en het hoofd van de familie, tevoorschijn gehaald van 1,5 liter en deze is bijna opgegaan. Rond 22.00 werd mijn bed (in de huiskamer, want er is maar 1 kamer) geïnstalleerd en was het tijd om te gaan slapen. De trekking was weer erg zwaar geweest en ik kon de rust wel gebruiken. Anekdote: na een uur lopen zegt de gids opeens dat ik mijn broek in mijn sokken moet stoppen, want er is kans op bloedzuigers. Jakkie! Gelukkig heb ik er geen last van gehad, maar toen we even een rustpauze hadden, kroop er 1 over mijn broek ter hoogte van mijn heupen. Was ik er net even op tijd bij, anders had ik een bloedzuiger op mijn buik gehad.... Vervolg: de volgende ochtend werd ik, hoe kan het ook anders, al om 6 uur door de haan gewekt. Ik kon tot 8 uur blijven liggen, maar kon door het gekrijs van dat beest niet meer slapen. Mijn gids en ik werden achterop de scooter (goed tellen, ja dat is dus 3 man op een scooter!) naar de kant van de weg gebracht, waar we moesten wachten op de bus. Deze bracht ons naar Nho Quan en vanuit daar heb ik de bus naar Hanoi genomen.

Hanoi - Halong Bay

Terug in hetzelfde hotel, was er op het moment van mijn aankomst een stroomstoring. En aangezien mijn kamer geen ramen had en het dus pikdonker was, ben ik maar even op de gang gaan zitten wachten. Dat idee hadden meer mensen en zo raakte ik al snel aan de praat. Met als gevolg dat we met een groepje heerlijk bij de KFC hebben gegeten en we zijn naar het Water Puppet Theatre geweest. De naam zegt het al, het is een show van poppen op het water. Te schraal voor woorden, maar daardoor tevens hilarisch. De volgende ochtend had ik met Ban en Haley (Engels stel) afgesproken om een tour te boeken naar Halong Bay. We wilden eigenlijk met Hanoi Backpackers gaan, daar hadden we beide vele mensen over gehoord, maar 130 dollar voor 3 dagen/2 overnachtingen was ons toch iets te veel. We hebben een tour kunnen boeken voor 50 dollar en daar heb ik achteraf geen spijt van gehad. Na een gezamenlijke lunch, ging ik even een boek omruilen en heb ik wat gerust. En na het diner, kwam ik ze weer tegen en zijn we samen cocktails gaan drinken. Eigenlijk net iets te laat geworden, want de volgende ochtend zat ik brak in de bus naar Halong Bay. We reden vanuit Hanoi naar Halong City en daar zijn we op de boot gestapt. Al snel leer je iedereen kennen en we hadden een super gezellige groep. De eerste dag bestond de tour uit natuurlijk rondvaren door de schitterende rotsen die uit de zee opreizen, een bezoekje aan de grotten, een bezoekje aan een vissersdorpje en zwemmen. Iedereen sprong van de boot af en Ben en Haley vonden dat ik dat ook moest doen! Ik vond het doodeng maar ben er wel 2x vanaf gesprongen... 's Avonds werd op de boot het diner geserveerd en hebben we met de hele groep lekker biertjes gedronken en zitten nakeuvelen op het dek. Die nacht sliepen we op de boot en ik mocht de kamer delen met 2 gezellige Ierse meiden, Eimear en Oonagh. Voor dag 2 stond eerst een uurtje kayakken op het programma. Tijdens het ontbijt zette de boot koers richting Cat Ba Island, waar we die dag zouden overnachten. Aangekomen op Cat Ba werden we eerst naar het nationaal park daar gebracht. Daar stond, als je wilde, een trekking op het programma en ja natuurlijk wilden we dat! We kregen 2 uur de tijd, maar wat ze er niet bij vertelden, was dat het een bijna onmogelijke klim naar de top van de berg was. Het begon aardig met een trap en een paadje, maar hierna werd het zo modderig, dat meerdere mensen uitgelden en terug gingen. Ik wilde het niet opgeven en ben langzaam maar zeker de berg opgeklommen. Deed me denken aan mijn trekking in Vietnam, alleen was dit nog moeilijker en gevaarlijker. Toch heel de top bereikt en kunnen genieten van het uitzicht. Ook de afdaling ging langzaam en we zaten dus dik over de 2 uur heen. Hierna werden we naar het hotel gebracht en na de lunch hadden we vrije tijd. Ik heb met Oonagh en Dimitri (Rus) wat rondgewandeld door Cat Ba. Later hebben we bij een straattentje goedkope biertjes gedronken, en hier zijn we naar het diner in het hotel, weer naar terug gekeerd. Maar dit keer gingen meer mensen van de groep mee en werd het wederom een geslaagde avond. De dag erop was het tijd om terug te gaan naar Hanoi, dus met de boot terug naar Halong City en nog een keer kunnen genieten van het mooie Halong Bay. Terug in Hanoi, had ik geen enkele zin om hier weer te blijven. Ik vind de stad niks aan en er is niks te doen. Ik besloot om meteen door te gaan naar Sapa en kon die dag nog met de nachttrein mee. Na de leuke, maar vermoeiende dagen heb ik als een roosje geslapen in mijn bedje in de trein.

Sapa

Om 05.30 stopte de trein in Lao Cai en vanuit daar moest ik met een busje naar Sapa. Natuurlijk moesten we wachten tot het busje vol zat, voordat we aan de trip van 1 uur konden beginnen. Aangekomen in Sapa ben ik het eerste hotel binnengelopen en ben ik meteen weer gaan slapen, het was nog veel te vroeg. 's Middags heb ik door Sapa gelopen en ben ik op zoek gegaan naar een travel agency die een tour had om de Fansipan (hoogste berg van Vietnam) te beklimmen. Maar aangezien er bijna geen toeristen waren en ze dus niemand anders hadden die dat ook wilde doen, werd ik overal geweigerd. Ook heb ik mezelf verwend die dag, heb een massage en gezichtsmaskertje genomen, heerlijk! Voor de volgende dag had ik natuurlijk wel een andere trekking geboekt. Dus de volgende ochtend was het weer vroeg dag. Ook dit keer had ik het getroffen met de groep, een stel jonge, gezellige mensen! Ook was er een Nederlands meisje en daar kon ik het meteen erg goed mee vinden. Bij het vertrek vanuit Sapa, werden we meteen omsingeld door een groep locale vrouwen. Ze waren gekleed in authentieke klederdracht en hebben ons 16 km gevolgd, in de hoop dat we iets van ze zouden kopen. De trekking was super mooi, langs vele rijstterrassen en zo konden we ook zien hoe de mensen de rijst verbouwen. Maar die vrouwtjes pakken het goed aan, ze verdelen zich min of meer, dus elke toerist heeft zijn persoonlijke verkoopster. Toen het ging regenen kreeg ik haar paraplu en toen we over gladde rotsen moesten klimmen en klauteren (wat voor mij een hele opgave was met mijn bergschoenen, maar voor haar op slippers een peulenschil) stak ze vriendelijk haar hand toe en hielp ze me veilig aan de overkant van de rivier. Je waardeert hun hulp en ja dan koop je eigenlijk uit beleefdheid toch maar wat... Aan het eind van de middag kwamen we aan bij een groot huis, waar we die nacht met z'n alle zouden slapen. Tijdens het diner kwam de rijstwijn wederom tevoorschijn en na het diner kwam een andere groep binnenvallen en kon het feest beginnen. Het bier vloeide rijkelijk en de karaoke werd aangezet! Anne-marie en ik hebben voor de Dutchies gezongen en wel het nummer ‘No limit'. Hilarische avond! De dag erop was de trekking maar kort, na 2 uurtjes lopen bereikten we de weg en werden we met een busje teruggebracht naar Sapa. Die avond heb ik bij 1 van de straattentje samen met Cole (Amerikaan) zitten eten en hebben we later wat biertjes gedronken met Hanna, Anna en Stine (Noorwegen). De dag erop ging ik naar de Bac Ha market. Deze markt staat bekend om de dieren die er worden verkocht, dus dat leek me wel interessant. Ik vond het 1 van de beste markten die ik heb bezocht, maar had hem groter verwacht. Ook het aantal dieren viel tegen. Toch wel gek om te zien dat er paarden, waterbuffels, varkentjes, kippen en zelfs honden worden verkocht. En nee de honden zijn niet bedoeld als huisdier, maar als voedsel! In het tourprogramma stond op de terugweg een stop bij een plaatselijk dorpje en een stop bij de Chinese grens. Ik ben er niet geweest, maar kan wel zeggen dat ik China heb gezien! Terug in Sapa had ik afgesproken met Yu (Zuid-Korea) en hebben we samen gegeten en goedkoop biertjes gedronken. Ik had al snel in de gaten dat ze rijstwijn verkochten en voor 1 dollar had ik een hele fles! Naast ons zaten 2 Chileense meiden en die heb ik dan ook uitgenodigd om wat shotjes mee te drinken. Toen het wat te koud werd op straat hebben we nog een afzakkertje gedaan in de kroeg. De dag erop heb ik eerst maar eens uitgeslapen en mijn tas ingepakt voor mijn reis naar Bangkok. Ik was van plan om een scooter te huren, maar aangezien het die dag mistig en koud was en het ook af en toe regende, heb ik me maar rustig gehouden en gerelaxt. Die avond heb ik de nachttrein naar Hanoi genomen en toen ik daar om 04.30 aankwam, heb ik een taxi naar het vliegveld genomen. Om 09.30 vertrok mijn vlucht naar Bangkok.

Bangkok - Koh Tao

Wonder boven wonder zat ik naast een Nederlandse jongen, genaamd Marcel, in het vliegtuig. We raakte al snel aan de praat en konden het goed vinden samen. Ik vroeg of hij een taxi wilde delen en we gingen dezelfde kant op, dus dat kwam goed uit. Aangezien ik die avond meteen weer in de nachtbus naar Chumphon zat, bood hij aan om mijn backpack bij hem in het guesthouse te droppen en ik mocht me daar ook even opfrissen. Na een lunch samen gingen we ieder onze eigenweg, want ik had wat dingen te doen. Op de Bac Ha market had ik weer teveel gekocht, dus moest ik weer een pakketje naar huis opsturen. Ook wilde ik naar de kapper en heb ik me laten waxen. Pijnlijk, maar wel fijn als je 5 weken op het strand bent! Marcel en ik hadden afgesproken om elkaar 's avonds weer te treffen in het guesthouse en na een etentje samen, stapte ik in de nachtbus. Het was trouwens ongelooflijk rustig in Bangkok, er was bijna geen toerist meer te bekennen. Maar het was meteen ook weer zo fijn om in Thailand te zijn! De geuren die ik me herinner, de taal die ik een heel klein beetje spreek, de mensen die vriendelijk lachen en een praatje maken... De volgende ochtend kwam ik na een gebroken nacht aan in Chumphon en na 2 uur wachten, konden we dan eindelijk aan boort van de ferry naar Koh Tao. Toen ik daar aankwam, stond iemand van de duikschool me al op te wachten en werd ik naar het duikresort gebracht. Ik was doodmoe die dag, maar heb toch een opfris cursus gedaan en dus 1 duik gemaakt. Het voelde weer heerlijk om onder water te zijn! Ik ben vandaag begonnen met mijn Advanced Open Water en ga ook nog mijn Rescue Diver hier doen. Ook ben ik meteen in de groep van duikers opgenomen en denk ik dat ik hier een leuke tijd tegemoet ga!

Liefs xxx